ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

จิ ต วิ ญ ญ า ณ ยั ง อ ยู่ สู้ สุ ด แ ร ง - ตะวันทอทิวทุ่งปรุงแสงอาบ มองเห็นภาพน้ำค้างแต้มบนแก้มหญ้า สะท้อนแวววับวาวพร่างพราวตา ดั่งจินดาเพชรมณีที่งดงาม - ลมทุ่งโกรกโบกไกวใบสนพลิ้ว ดังหวีดหวิวทำให้ใจวาบหวาม เหมือนละเมอเพ้อรำพันบรรยายความ เกินจะห้ามหักใจเมื่อใคร่ครวญ - ยิ้มพยักทักทายกับพรายแดด ที่เผาแผดดอกไม้อยู่ในสวน สรรพสิ่งไม่เที่ยงแท้ย่อมแปรปรวน เมื่อทบทวนคิดดูจึงรู้นัย - ทิวมะพร้าวบรรเลงเพลงลมร้อน สะอื้นอ้อนคร่ำครวญชวนหวั่นไหว โอ้อกเอยเคยแอบจะแนบใคร เพลงกล่อมไพรเคยขับขานพลันสิ้นมนตร์ - แต่ชีวิตคือความหวังยังท่องโลก เผชิญโชคเที่ยวไปในทุกหน ตราบตะวันยังแสงกล้าฟ้าเบื้องบน เกิดเป็นคนต้องเข้มขลังอหังการ - ถึงทุกข์ท้ออย่ายอมแพ้แม้งานหนัก เมื่อเหน็ดเหนื่อยก็พักไม่หักหาญ ตั้งมั่นในสัจจะปณิธาน จิตวิญญาณยังอยู่สู้สุดแรง - เสกสรร วรรณศิลป์