ต่อไป →

[ญิบสลิล ณ นคร]

 

 

ชายข้าวเปลือก ถึงจะเป็นเช่นข้าวสารโบราณว่า ก็มีค่าในกายใช่ทรัพย์สิน อยู่ที่ไหนใครอยากพบสบ-ยลยิน หากไม่กินข้าวนั้นถึงขั้นตาย ถึงไม่ใช่ข้าวเปลือกที่เลือกปลูก แต่ก็ถูกเสกสรรค์จนวันสาย หากเรื่องมากหลากปันจนวันวาย สิ่งสุดท้ายก็เรียกหาข้าวมากิน ถึงผู้ชายเป็นข้าวเปลือกที่เลือกแล้ว อาจฉายแววหล่นไหนงอกไปสิ้น ก่อนจะโปรยโรยลงตรงผืนดิน ให้แดดิ้นลวกน้ำร้อนก่อนโยนลง แค่นี้ ก็ไม่งอกอีกต่อไปแล้ว  กิ๊วๆๆๆๆ ญิบสลิล  ฟริ้งฟรุ๊ง