
...รอยรักเก่า...
.เรารักกันนั้นนานผ่านอดีต
หัวใจกรีดรีดเลือดเหือดแห้งหาย
เจ็บข้างในใจช้ำจำจนตาย
ซ่อนความอายคล้ายปิดจิตของเรา
.เมื่อหัวใจไม่เคลียร์เสียหายมาก
รักมาจากพรากไปใจแสนเศร้า
เดินสวนทางร้างไกลใจบางเบา
ทวนรักเก่าเราช้ำจำฝังใจ
.เพียงฉันจนหม่นหมองต้องสูญเสีย
มิอาจเคลียร์เสียหายคล้ายหมองไหม้
เจ็บเหลือทนปนช้ำย้ำเสียไป
แอบร้องไห้ไม่ฟื้นคืนรักกัน
.ฐานะห่างต่างคิดจิตเลยร้าว
ทุกย่างก้าวคราวหมองต้องปิดฝัน
รักเหลือเกินเดินหน้าลารักพลัน
เก็บของขวัญวันช้ำจำไม่เลือน
.รู้บ้างไหมใครต้องร้องไห้หวน
คิดคร่ำครวญล้วนเจ็บเหน็บหนาวเคลื่อน
เมื่อความรักหักลงคงย้ำเตือน
มองดาวเดือนเกลื่อนฟ้าครารักลอย
.จำใจลาพาจิตคิดสับสน
รักหมองหม่นผลลัพธ์อับเฉาบ่อย
เหม่อมองฟ้าคราใดใจหลงคอย
เธอกลับปล่อยรอยช้ำน้ำตานอง.
...อุทัย.....มีสีสรรพ์............
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน
ขอบคุณเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพสวยจากอินเตอร์เน็ต