...สายน้ำเวลาและความตาย...
.เกิดบนโลกโชคดีอย่างมีหวัง
เพื่อก้าวตามข้ามฝั่งที่ยังเห็น
โลกสวยงามยามจ้องถ้ามองเป็น
ทุกเช้าเย็นเห็นทางเสริมสร้างตน
.วันเวลาพาจิตต้องคิดหนัก
เพียงสร้างเสริมเติมรักประจักษ์ผล
เมื่อสายน้ำย้ำปกยังวกวน
แล้วจิตคนปนแย่เห็นแก่ตัว
.ดำรงมีชีวิตไม่ติดขัด
ความเหมาะสมคมชัดยืนหยัดทั่ว
แกร่งกล้าเกินเดินหน้าเพียงอย่ากลัว
ไม่คิดชั่วตัวตนสร้างผลงาน
.มีเวลาค่าฝันเท่ากันหมด
แสนสูงค่าปรากฏกำหนดผ่าน
อย่าประมาทพลาดไปอยู่ไม่นาน
แสนสงสารผ่านห่วงภาพลวงตา
.การเจ็บป่วยด้วยไข้ทำให้เจ็บ
มันปวดร้าวหนาวเหน็บย่อมเจ็บกว่า
ต้องระวังครั้งเปิดเมื่อเกิดมา
ใช้เวลาพาตนสู่หนทาง
.ความตายนั้นมันใกล้เพียงไม่เห็น
อยู่กับเศร้าเช้าเย็นมองเห็นร่าง
สิ้นสังขารผ่านมืดความจืดจาง
โปรดจงสร้างทางทิพย์สู่นิพพาน.
...อุทัย.....มีสีสรรพ์...........
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน
ขอบคุณเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพสวยจากอินเตอร์เน็ต(กลบทสุรางค์ระบำ)