ล่องลอย

.....ล่องลอย.....

.ยามอ้างว้างห่างกันจิตพลันเหงา
หงอยแต่เช้าเศร้าทรวงเฝ้าห่วงหา
ห่วงทุกครั้งยังซึ้งติดตรึงตรา
ต่อสัญญาฝ่าฟันร่วมกันไป

.เปลี่ยวดวงจิตผิดหวังทุกครั้งท้อ
เทียวตามง้อขอคืนกลับคลื่นไส้
เสียอารมณ์ขมขื่นสะอื้นใน
นิ่งหัวใจไม่ฝืนต้องยืนรอ

.แรกรักกันมันหวานกลับพานขม
ขื่นอารมณ์ก้มหน้ามิกล้าต่อ
ต้องทนเศร้าเหงาใจแค่ไหนพอ
เพียงการง้อต่อรักยากหักกัน

.ก้อนสะอื้นกลืนกล้ำใครทำหนอ
หน่ายกันขอต่อติดยากปิดฝัน
ฝืนรู้สึกลึกล้ำด้วยคำนั้น
เหนี่ยวใจพลันบั่นทอนร้าวรอนราญ

.เริ่มอ่่อนล้าพาให้หัวใจหาย
หากทำร้ายคล้ายเงารักเผาผลาญ
ผลลัพธ์นั้นมันเกินมาเนิ่นนาน
แนวรักหวานพานหายกับสายลม

.ล่องลอยไกลไปลับไม่กลับหลัง
แล้วรักพังครั้งนี้มันมีขม
เข็ดความรักหักลาน้ำตาพรม
เพียงรักล่มขมขื่นเหมือนยืนตาย.

...อุทัย.....มีสีสรรพ์............
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน
ขอบคุณเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพสวยจากอินเตอร์เน็ต