.....ความทรงจำสีจาง.....
.ป่วยเป็นไข้ไร้ขวัญกลับพลันอ่อน
เอนกายนอนผ่อนกายมิหน่ายหนี
น้องยื่นมือถือให้ด้วยไมตรี
ตรงจิตที่มีใจมอบให้กัน
.กว่าจะผ่านนานเนิ่นก้าวเดินได้
ดวงสดใสในนามของความฝัน
ฝากชีวิตจิตปลูกความผูกพัน
พร้อมรักนั้นพลันจดความงดงาม
.งอนกันบ้างห่างกันสิ่งนั้นหึง
ห่วงความซึ้งถึงกันสิ่งนั้นถาม
ถึงเหตุผลล้นล้ำต้องทำตาม
ต่างรู้ความยามงอนแล้วป้อนรัก
.เรียงร้อยใจให้กันในวันเก่า
กว่าตามเงาเข้าใจรู้ในหลัก
ล้อมความหวานผ่านใจยอมให้ภักดิ์
เพียงรู้จักรักกันอย่างมั่นใจ
.จากทรงจำคำหวานผันผ่านจิต
จวบชีวิตคิดถึงซาบซึ้งไหม
มองภาพฝันวันเก่าเหมือนเงาไกล
ก่อนจากไปไกลลับไม่กลับมา
.เหมือนความรักหักเหด้วยเล่ห์ร้าย
รักทำลายกลายกลับยอมรับกว่า
ก่อนจะสายคลายรักเหมือนหักลา
แล้วน้ำตาพาให้หัวใจตรม.
...อุทัย.....มีสีสรรพ์..........
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน
ขอบคุณเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพสวยจากอินเตอร์เน็ต
หมวดความบันเทิง
