ต่อไป →

[ไคแน่]

  

  
 ในฐานะ นักเรียนกลอน
จะไหว้ครู รำลึกบรมครูสุนทรภู่ แต่ว่า ไม่เก่งเขียนกลอน ฟังเพลงปี่
ส่งใจน้อมกราบระลึกด้วยความเคารพ
ศรัทธาอย่างสูง ขอนาม"สุนทรภู่" อยู่ในใจคนไทยตลอดกาล


      

ขอเชิญ นักกลอน ท่านใด ร่วมเขียนบทกลอน รำลึก ไหว้ครู
เพียงสัก หนึ่งกลอนก็ขอบคุณมากครับ  จะของไม่กล้าเขียน

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..ขอรำลึก ครูกลอน สุนทรภู่ เทอดท่านอยู่ เหนือเกล้า เฝ้าศึกษา ติดตามอ่าน ผลงาน ของท่านมา ด้วยศรัทธา แลเห็น เป็นบรมครู                น้องจ๋า

[ดาวประดับฟ้า]

-ฟังเสียงปี บรรเลง เป็นเพลงเศร้า
แต่เร้งเร้า จิตผอง ทำนองหรู
รำลึกถึง ซึ่งซาบ ภาพของครู
"สุนทรภู่"กวีเอก เสกสรรกลอน

        ดาวประดับฟ้า

[chewin57]

  ท่าน..สถิตย์ในใจคนทุกชนชั้น
เสกสรรปั้นลำดับกับอักษร
สู่ลูกหลานด่านหน้าสถาพร
เป็นครูกลอนของไทยไปนิรันดร์

              ชีวิน

[ผู้พัน ใหม่ ไม่หวานแล้ว (จืดสนิท)]

..ตั้งแต่จำ ความได้ ใคร่ศึกษา อัษรา ลำดับ ปรับความฝัน เดินตามรอย คอยอ่าน ผ่านวงศ์วรรณ เทอดไท้ท่าน "สุนทรภู่"ครูของเรา             ผู้พันใหม่ครับ

[รชนิชล น้ำค้างหยดเดียว]

รำลึกถึง บรมครู ผู้ยิ่งใหญ่
ที่คนไทย อ่านกลอน ตอนเงียบเหงา
ท่านโยคี ขี่รุ้ง พุ่งแสงเงา
พาขึ้นเขา จนรอด และปลอดภัย

             รชนิชล

[หมอกริชครับ...คมกริช... คมกริช]

 วรรณกรรม นำกลอน ย้อนอดีต
อักษรกรีด ความหวาน ผ่านสดใส
บรมครู ผู้เขียน เพียรจากใจ
มิมีใคร เทียบกลอน "สุนทรภู่"

             หมอกฤษ

[หมอจุ๋ม จุ๋มจิ๋ม จิ๋มจุ๋ม]

 เรียงอักษร กลอนกานท์ ผ่านกระดาษ
บรรจงวาด ลีลา มาเป็นคู่
จากกลอนแปด แวดหวัง ยังเฝ้าดู
"สุนทรภู่"อาจารย์ ด้านวรรณวงศ์

          หมอจุ๋มค่ะ

[ญิบสลิล ณ นคร]

 ตามตำนานผ่านอักษรกลอนเสกสรร
อ่านทุกวันด้วยจิตพิศวง
ท่านเก่งกาจวาดอักษรกลอนบรรจง
ทำนองส่งสวยงามเป็นตำนาน
     
          ญิบสลิล

[ครภูธน®]

๏ หอมคำกรุ่นครูกลอน “สุนทรภู่” มาร่วมชูเรียงฉายศิลป์กรายประสาน เทิด “กาพย์กลอนโคลงฉันท์” ตราบนิรันดร์กาล ชวนลูกหลานเหลนลักษณ์..อนุรักษ์ไทยฯ                                 ครภูธน®

[ไคแน่]

   

   

ฟังคำขานหวานหูฅนภูธร
มาเขียนกลอนฟังไปไม่ฉงน
ไพเราะจังทั้งสนุกเก่งทุกคน
ชื่อชุมชนหนุ่มสาวชาวภูธร

[ไคแน่]

    

      พระอภัยมณี ครูสมเจตน์ ภู่นา รำงามสง่ามากครับ
นางละเวง ครูคมสัณฐ์ หัวเมืองลาด ครูสวยจริงๆ สวยกว่านางละเวงใดๆ

        

บรมครู สุนทรภู่ ปากหวานระดับโลก

พี่จงจิตติดตามข้ามสมุทร มาด้วยสุดแสนสวาทปรารถนา
จะถมชลจนกระทั่งถึงลังกา เป็นสุธาแผ่นเดียวเจียวจริจงจริง
.....
ต้อยตะริดติดตี่เจ้าพี่เอ๋ย จะละเลยเร่ร่อนไปนอนไหน
แอ้อีอ่อยสร้อยฟ้าสุมาลัย แม้นเด็ดได้แล้วไม่ร้างให้ห่างเชย
....


ชื่อชุมชนหนุ่มสาวชาวภูธร
.....
สำนวนคำสำเนียงเรียงประสม
คติคมล้ำค่าอุทาหรณ์
ชนะจิตรมิตรมอบตอบอาทร
ศิลป์อักษรสื่อสมัครรักหญิงชาย
…..
รักภูธรวอนหมอฉันขอถาม
ทุกครั้งยามคุยใดใครก็หาย
บอกกับหมอขอลาว่าสบาย
หมอสุดท้ายแอบอ้อนเขียนกลอนไป

มองขวาซ้ายหลายหนอหมอปากหวาน
เก่งกลอนกานท์คิดเขียนเรียนจากไหน
แอ้อี่ออดหยอดน้ำเกลือเจือหวานไว้
เอ๊ะยังไงเก่งแท้มิแพ้"ปี่อภัย"
.....
แม้รักแรกแปลกจิตรพิศวงุ
ใจบรรจงมอบจิตพิสมัย
ตะล้อดตต๊อดต้อยชมัอยหาแลอาลัย
ขออภัยโทษหนักแอบลักยิ้ม