ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

อนัตตา ..ก้านกิ่งไหว ไกวแกว่ง ดั่งแล้งจิต สั่นพลิ้วบิด บอบบาง กระจ่างสี ร่องรอยริ้ว หวิวอ่อน ซ่อนระวี เมื่อระพี สาดแสง แดงกำจาย ..ใบจืดจาง ห่างถี่ มีระยะ ขึ้นเคล้าคละ มองดู รู้ความหมาย แต่ละกลิ่น ผินดม ระทมกาย พอช่วงสาย ระเหย-ลอย ปรายปรอยพลัน ..แตกใบอ่อน ซ้อนช่อ จ่อฝังแฝง ลมพัดแรง ใบลู่ หดหู่หัน หากกลีบแก่ แย่ย่น หล่นเรียงกัน ร่วงทุกวัน ราโรย โดยเวลา ..วนเวียนไป ในสัง สารวัฏ บอกพิกัด เกิดแก่ แน่หนักหนา พอเหี่ยวแห้ง แล้งจน พ้นนัยตา ครบพรรษา ล่วงลัด ก็ผลัดใบ.                 น้องจ๋า

.
.
.