ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

วันนี้  มาเล่าเรื่องจ่าชิตให้อ่านกันอีก   เพราะจ่าชิตมีแฟนคลับเยอะ
คงจำกันได้ที่เคยบอกว่าจ่าชิต   ใจดี ชอบช่วยเหลือคน    งานไหน  ยินดีไป  ขอให้บอก
จ่าชิตจะช่วย ตั้งแต่ จต้อนรับแขก  ไปจนถึง ทำครัว  ทำกับข้าวอร่อย  ตามแบบขี้เหล้า
ใครๆก็ติดใจฝีมือจ่าชิตกันทั้งนั้น   ล้างจาน   ก็ได้   ตำพริก  หั่นผัก  ได้ทั้งนั้น

นอกนั้นยัง หอบข้าวของมาช่วยอีก   เช่น  ผัก   ผลไม้    เครื่องดื่ม   เหล้า  เบียร์  ตามที่
เห็นสมควร
เห็นว่าในลิ้นชักโต๊ะทำงานของจ่าชิต
มีแต่ซองผ้าป่า   ซองกฐิน   เต็มลิ้นชัก    ใครมาขอให้เป็นกรรมการอะไรก็เป็น

มีอยู่วันหนึ่ง    ผู้พันจะจัดงานวันเกิดที่บ้าน   แต่ไม่อยากรบกวนลูกน้อง
แค่อยากให้ทุกคนมาสังสรรค์กัน     จึงประกาศว่า

“งานวันเสาร์นี้     ขอให้ทุกคนไปกินเลี้ยงกันที่บ้าน    ห้ามซื้อข้าวของ  หรือเครื่องดื่มไปเด็ดขาด
เพราะที่งานมีให้กิน   ไม่อั้น   ใครฝ่าฝืน  จะถูกทำโทษ “

“ ได้ยินไหม”

ทุกคนตอบพร้อมกัน  ว่า 

“ ได้ยินคร้าบบบบ”

พอถึงวันงาน    เช้านั้นจ่าชิตเดินไปข้างบ้าน เห็นกล้วยที่ปลูกไว้กำลังสุกคาต้น
จึงคิดว่าจะเอาไปบ้านช่วยงานบ้านผู้พัน

ผู้พันคงไม่ว่าอะไร เพราะของไม่ได้ซื้อหามา
บ่ายๆจ่าชิตก็แบกกล้วยทั้งเครือ   มุ่งหน้าไปบ้านผู้พัน

เพื่อนๆเหลือบไปเห็น  จ่าชิตแบกกล้วยเข้ามาก็  ร้องเรียกผู้พันทันที

“ผู้พันๆๆๆๆ   ผู้พันครับ   จ่าชิตฝ่าฝินคำสั่งผู้พันน่ะ    มันแบกกล้วยมาด้วย”

“เออ....เห็นแล้ว    ไอ้นี่    ..บอกไม่เชื่อ  จะทำโทษอย่างไรกับมันดีนะ”

ทุกคนเงียบ

“อ้าว....พวกเรา  ช่วยกันคิดหน่อย   จะจัดการอย่างไรกับจ่าชิตดี”

มีคนหนึ่ง    พูดขึ้นมาว่า

“เอากล้วยยัดตูดมันเลยครับผู้พัน”

ทุกคนหัวเราะขำ

เอาเลยๆๆๆๆๆๆๆๆ

“จ่าชิต  มานี่   วางกล้วยลง   ฉันบอกแกแล้วใช่ไหมว่า  ห้ามเอาอะไรมางาน ให้มาตัวเปล่า”

“ครับ  แต่กล้วยนี่  ปลูกที่บ้าน   ผมไม่ได้ซื้อมานี่ครับ”

“ไม่ได้    แก ไม่เชื่อฟังคำสั่งฉัน   เราทุกคนลงความเห็นกันแล้วว่า ให้เอากล้วยยัดตูดแก”

จ่าชิตได้ยิน ก็หัวเราะ   ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

“หัวเราะทำไมวะ   แกไม่กลัวเรอะ   แกจะโดนกล้วยยัดตูด  ทั้งเครือ”

“กลัวครับ”

“กลัวแล้วหัวเราะทำไม”

“ผมขำครับ  ผมโดนกล้วยน่ะ  ไม่เท่าไร    ”

“โน่น.......เห็นไหมครับ    จ่าเบิ้ม    แบก ทุเรียน มาโน่นน่ะ”



ก๊ากกกกกกกกกกก







ขอบคุณ ภาพประกอบ   จากกูเกิ้ล ค่ะ

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

วีรกรรมของ  จ่าชิต


วีรกรรม  ของจ่าชิต

เป็นที่รู้กันว่า   จ่าชิต  รักเพื่อน มาก
  คราใดที่เพื่อนมีทุกข์   จ่าชิต แทบจะตายแทน
  เงินเดือน ไม่เคยเหลือเก็บ
ใครมาขอ  มายืม ให้หมด    จนเจ้านายสงสาร   บังคับให้ฝากธนาคารในวันเงินเดือนออก
   ครั้งละ  5000  บาททุกเดือน

  แล้วเก็บสมุดธนาคาร ไว้ที่เจ้านาย   นัยว่าเผื่อฉุกเฉิน  จ่าจะได้เอาไว้ใช้
 เพราะจ่า ไม่มีลูก ไม่มีเมีย    แต่ถึงแม้ไม่มีเงินเลย  จ่าชิตก็อยู่ได้  เพราะเพื่อน 
ทุกคนรักจ่าชิต 
คอยถาม  คอยดูแล ว่า  วันนี้กินข้าวแล้วยัง   ยังไง  จ่าชิต ก็ไม่อด
...หมวด  ก้อง  อีกคน ที่สนิทกับจ่าชิตมาก    จ่าชิตเป็นคนปากช่อง
 คงจำกันได้ที่น้องจ๋าเคยเล่า    ส่วนหมวดก้องเป็นคน  นครศรีธรรมราช   
เวลาคุยกันเขาจะแซวกันว่าหมวดก้อง  พูด  ทองแดง     
อยู่กันไปนานๆ   จ่าชิตก็พอจะรู้ภาษาได้บ้าง

เผลอ ๆ   ก็ทองแดง แบบ หมวดก้องบ้างเป็นบางคำ

  นานไปหมวดก้องเริ่ม ชอบ  ปลาร้า 
หมวดก้องจะสอนภาษาใต้ ให้จ่าชิต วันละคำ
เช่น    ทำพรือ     แปลว่า  ทำอย่างไร
หรอยจังหู    แปลว่า    อร่อย สุดๆ   
จ้าน แปลว่ามาก
แต่ คำว่า   อ้อร้อ   นี่  แท้จริงแล้ว แปล ว่า    แร่ด   หรือ  ระริก ระรี้

แต่หมวดก้อง เห็นว่าเป็นคำที่คนใต้เอง  ก็ไม่ค่อยพูดกัน  เพราะแปลไม่ดี

เลย  บอก  จ่าชิตว่า     อ้อร้อ    แ ปลว่า  น่ารักมากๆ       .อย่างนี้เป็นต้น

...หลายวันมานี้  หมวดก้องเศร้ามาก   ไม่พูด ไม่คุย  มาถึงก็ดื่มแต่เหล้า   แก้วแล้ว  แก้วเล่า
จ่าชิตเฝ้าเวียนถามอย่างไร  ก็ไม่ตอบ   ทำเอา จ่าชิต  แทบผูกคอตายแทน   เพราะ
  ไม่อยาก  ให้คนที่จ่ารัก  ต้องทนทุกข์

จนจ่าชิต   ทนไม่ไหวแล้ว       ต้องปล่อยหมัดเด็ด   ถ้าไม่เล่าเรื่องมา   จ่าจะผูกคอตายล่ะ
จน  หมวดก้อง  ยอมเล่า

ว่า...แฟนหมวดก้อง  ซึ่งเป็นคนใต้ด้วยกัน    งอน  ไม่ยอม รับโทรฯ   มา  2  อาทิตย์แล้ว
ไปพบที่หอพัก  ก็ไม่ยอมลงมาพบ     จนหมวดแก แทบจะบ้าแล้ว
พอรู้ดังนั้น  จ่าชิตก็  ลากหมวดก้อง ขึ้นรถ    ไปหา  แฟน ที่หอพักทันที   บอกว่า
  หมวดไม่ต้องห่วง  จ่าจะพูดแทนเอง    ผู้หญิง  จะมีอะไร  แค่  พูดดี   ชมมากๆ ก็ใจอ่อนเองแหละ
เรื่องเล็ก   จิ๊บจ๊อย     หมวดนั่งรอเฉยๆก็แล้วกัน       ไปถึงหอพัก  แจ้ง  รปภ ว่า  ขอพบ  น้อง  นุ้ย

แฟน หมวด ก้อง  ชื่อเล่น ว่า  น้อง นุ้ย
สักพัก    น้องนุ้ยก็เดินลงบันได มา    ทำหน้าเฉยๆ    จ่าแกก็เชิญ  น้องนุ้ยนั่ง    แล้วชิงพูดเสียเองว่า
หมวดน่ะ  กินไม่ได้  นอนไม่หลับ มา  2  อาทิตย์ แล้ว  จนซูบผอม   
หันไปดูหน้า  น้องนุ้ยแล้ว   สายตาอ่อนลง    ถามว่า จริงหรือคะ

จ่าได้ที    รีบพูดใหญ่      จริงครับ   วันๆ นั่งตาลอย  คิดถึงแต่น้องนุ้ย     แล้วหันไปดูสาว
น้ำตาซึมๆ   โถ  พี่ก้อง     ....

ใกล้ถึงเส้นชัยแล้ว  จ่าชิตเอ๋ย     เดี๋ยวก็สำเร็จ

เนี่ยตอนนั่งรถมาเนี่ย   ก็พร่าม พูด อยู่คำเดียว  ว่า

  ว่าอย่างไร หรือคะ  พี่จ่า

......ว่า  น้อง นุ้ย    อ้อร้อ  ๆๆๆๆๆๆๆ.....


จบข่าว

.

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

ท่านผู้การ กลัวเข็ม
 



ทหารขี้อ้อน   กลอนเก้า
 
..เธอองอาจ ชาตินักรบ สยบหล้า
ป้องอาณา อย่าได้หมาย ทำลายชาติ
ฝ่าระเบิด และดงปืน อันดื่นดาษ
ไม่เคยพลาด ให้ใครได้ หมายชีวี

..วันนี้ป่วย  เกือบม้วยมอด  หลอด ลมอักเสบ (โรคจิ๊บๆ)
พอสังเขป มือชี้ลง เจ็บตรงนี้ (ชี้ไปที่คอ)
อยู่ชายแดน  แสนกันดาน มานานปี
พอป่วยที  ก็ออกมา  หาหมอพลัน

..หมอฟังเพียง เสียงหายใจ ไม่ค่อยคล่อง
บอกว่าต้อง  รีบรักษา นะคะท่าน
จะสั่งยา ให้ท่านกลับ รับประทาน
ต่อจากนั้น อีกสักนิด ต้องฉีดยา

..นักรบฟัง ถึงสะดุ้ง  พุ่งขึ้นนั่ง
ตาเหลือกค้าง  มองหน้าหมอ แล้วต่อว่า
แม้ข้าศึก หวังคิดร้าย หมายชีวา
ยังดีกว่า   เข็มเล็กเรียว     เสียว..ถึงใจ  555555

    หมอจ๋า

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]