ต่อไป →

[อุทัย มีสีสรรพ์]

...คืนไร้ดาว...

.คืนไร้ดาว.พราวพร่างสุดทางฝัน
ไร้ทั้งจันทร์ส่องแสงสิ้นแรงหาย
มืดหมองหม่นคนเปลี่ยวยืนเดียวดาย
มองรอบกายมืดมิดดวงจิตลอย

.เปล่าเปลี่ยวใจในคืนต้องยืนเศร้า
จันทร์ไร้เงาดาวหายดูคล้ายบ่อย
เดือนข้างแรมแต้มสีคืนนี้คอย
ต้องปลดปล่อยอารมณ์แล้วข่มใจ

.คิดถึงฝันวันวารมองผ่านจิต
คนหมดสิทธิ์สร้างฝันยังหวั่นไหว
ฟ้ามืดมัวกลัวเพลินแล้วเดินไป
แสนกว้างไกลวังวนของคนจร

.เปลี่ยวและเหงาเศร้าซึมจิตขรึมอยู่
เฝ้ามองดูออกไปหัวใจสอน
ต้องอดทนปนเศร้าเคยเว้าวอน
ยามร้างรอนไหวหวามจึงถามกัน

.ความคิดถึงซึ้งหาฟากฟ้าใส
ถามหัวใจคนคอยมาร้อยฝัน
หนาวน้ำค้างกลางหาวเหน็บหนาวพลัน
คืนไร้จันทร์ดาวหายสุดปลายฟ้า

.เหงาเหลือเกินเดินทางยังว่างเปล่า
หัวใจเหงาสุดคว้างท่ามกลางกล้า
ยิ้มรับขวัญวันเหงาซึมเศร้าพา
สุดไขว่คว้าหัวใจ.คืนไร้ดาว.

...อุทัย.....มีสีสรรพ์.......
....
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเขียงใหม่-ลำพูน
ขอบคุณเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพสวยจากอินเตอร์เน็ต