ต่อไป →

[น้องมีน น้องมีน น้องมีนนะจ๊ะ]

..ยามอาทิตย์ส่องฟ้า............เจิดจรัส แสงพุ่งพยุงโยนซัด..............หมกไหม้ ผิวกายชุ่มรุมสะบัด..............โทรมเหงื่อ     ไหลลู่ลงคงได้.....................เปียกชื้นคืนกาย ..ยามสายหมายปกป้อง.......ลองดู กางร่มปิดหัวหู...................หลบลี้ ทาครีมทั่วตัวพธู.................กันก่อน  ดำนา ทุกอย่างยังบอกชี้...............ไม่พ้นจนใจ                      น้องมีน     .. ร้อนๆๆ ตัวดำหมดแล้วว

[ญิบสลิล ณ นคร]

ได้แก้ไขให้สวยแล้วนะ น้องมีน
กดดูตรงแก้ไข มุมขวาบน แล้วบทต่อไปทำตามได้เลยค่ะ

[ครภูธน®]

๏ ยอดไทรใบทับซ้อน         ประดังซม พวงช่อเคยงามชม              อ่อนช้อย ตาวันแดดแผดสม              แผดส่อง โลมเร่าเคียงเพียงร้อย         สาดร้อนสาดรายฯ ๏ เพียงกายหนอร้อนสะกิด   เสมือนกวน ใจอย่าตามลามยวน            สิ่งเย้า เย็นหอมอย่างลมหวน          คลอห่อ สุขคลุกกาลสราญเคล้า        เคลื่อนหล้านภาลัยฯ                                      คอนพูธน®

[น้องมีน น้องมีน น้องมีนนะจ๊ะ]

กราบขอบพระคุณครูกลอน  ท่านคอยพูธน ค่ะ
ที่เมตตามาต่อโคลงให้

[เริงอักษร]

**โลกเรา ไยช่างร้อน........เหลือทน เหลือบพบ สาวบางคน.....หลีกร้อน คอยกางร่ม หนีตน...........หลบแดด แสงแผด จนสะท้อน.........ร่มนั้นสีออก ชมพู **โฉมตรู บอกว่าใช้...........ครีมทา พอกหมดเหลือเพียงตา.....เท่านั้น กลัวดำด่างแขนขา............มิชอบ ยินตอบสุดจะกลั้น............เมื่อได้เห็นนาง. ......อิ อิ อิ...... เริงอักษร

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]