ต่อไป →

[ศศิ อักษราศรม]

* กลบทงูกระหวัดหาง+นายโรงลืมกรับ *

มิเหลือ...อะไรเลย....!? เมื่อใจเจอเลอล้ำในคำรัก เริ่มร้อยถักทอลายพรายพิสิฐ สานฝันสวยรวยรินประทินชิด เชื่อมสนิทแนบห่มภิรมย์ลึก ล้ำในทรวงสองเราเพียรเฝ้ามอบ มากเก็บกอปรก่อแบบแนบผนึก ในวิมานหวานหวังดังอึกทึก ทำรู้สึกแวววามพิรามนัก โน้มเนืองนั้นครรลองเริ่มปองมัด มั่นหมายจัดแจงผ่านการณ์ประจักษ์ แจ่มบรรเจิดเพริศล้ำบุญนำชัก ชะตาผลักผันเฟืองสร้างเรื่องรก รับสลดหดหู่เมื่อรู้ชอก ช้ำกลับตอกมากฉาวราวตลก เลาะรอนทรวงห้วงจิตแผลพิษพก เพราะโดนฉกคนข้างพลางระทด ทุ่มเทไปได้มาแสนปร่าแปลบ เปลี่ยนคนแทบอกแตกเขาแหกกฎ ก็เจ็บใดไหนเหมือนเพื่อนทรยศ เย้ยหวานหยดหยามลงคงอัตคัด ครั้นต้องเจ็บ เจ็บจิตยามคิดจาก ใจแสนยากยิ่งนักจะหักปัด ปร่าในอกพกพ่ายทิ้งหมายนัด นี่ชี้ชัด..แล้วสิเออ...เธอชนะ Sasi Aksarasrom