ต่อไป →

[พิมพ์อุบล]

**..ตะวันลา พาเศร้า..**

**..ตะวันลา ฟ้าเศร้า เหลือเงาแสง
รักเหือดแห้ง ดับหาย กลายเป็นอื่น
ต้องระทม ตรมมาน ผ่านวันคืน
ทนกล้ำกลืน ฝืนลา น้ำตาริน

**..คนหัดเขียน..**

**..ตกกลางคืน เงียบเหงา เศร้าหม่นหมอง
ทั่วทุกห้อง ของใจ ไฝ่ถวิล
ความห่วงหา อาทร หลอนชีวิน
ไม่เคยชิน ยังคิดถึง คะนึงครวญ

**..ด้วยคนรัก เคียงกาย มากลายกลับ
หลบลี้ลับ จากไป ไม่คิดหวน
ทิ้งขว้างเรา เจ็บช้ำ ทำใจรวน
คิดแล้วชวน ให้ตรอมตรม ขมฤดี

**..รักเคยหวาน พังพาบ ราบสลาย
จืดจางหาย แยกทาง ห่างวิถี
เพราะเราจน หมอนหมิ่น มิได้มี
เงินทองที่ จะปรนเปรอ บำเรอใคร

**..อุบล..**

**..ผ่านเวลา มานาน ผ่านชีวิต
ผ่านความคิด ลิขิต ตามสมัย
เรื่องความรัก หักจิต ไม่คิดไกล
ไม่ปล่อยใจ ตามรัก หักใจทน

**..เหมือนตะวัน คราใกล้ จะสิ้นแสง
ยังสำแดง สิ่งสวย แต่ไม่สน
กลัวพิษรัก ทำร้าย แล้วต้องทน
รักษ์กมล กลัวผล ที่ตามมา

**..ยงศักดิ์..**