ต่อไป →

[พิมพ์อุบล]

 

ครวญ...

ตะวันลับ เหลี่ยมฟ้า พาใจหม่น
จิตสับสน กังวลไป โฉนหนา
ได้แต่เฝ้า ครวญคิด เจ็บอุรา
ที่รักจ๋า ยอดชู้ อยู่แห่งใด

คนรักใคร่ คอยหา คนึงคิด
อยากจุมพิศ ให้ชื่นจิต ทีได้ไหม
อยู่ไหนหนา ที่รักจ๋า อยากตามไป
มอบอุ่นไอ สุมไฟรัก สลักทรวง

❤พิมพ์อุบล❤
๗ สิงหาคม ๒๕๖๑