ต่อไป →

[ศรีเปรื่อง]

ตรองตรึกนึกนึกด้วย     กังวล
เรานี่ฤาใช่คน            แกร่งกร้าว
ถูกสาวย่ำกมล           อยู่เรื่อย
กล้ามใหญ่อาจดับร้าว   ไล่ช้ำระกำไกล

ศรีเปรื่อง
๙ พ.ค. ๒๕๕๖

[ศรีเปรื่อง]

ไปเยือนยังถิ่นแคว้น        แดนเหนือ
เชียงใหม่เพียงแต่เผือ      เบื่อล้น
ดั่งน้ำซุปไร้เกลือ            จืดชืด จริงแฮ
นอนเดี่ยวเปลี่ยวอกท้น     รวดร้าวกมลใน

ศรีเปรื่อง
๑๐ พ.ค. ๒๕๕๖

[ศรีเปรื่อง]

ดวงใจหนึ่งซีกให้     นงคราญ
อีกซีกแห่งดวงมาน   เก็บไว้
เผื่อคนน่าสงสาร     ทุกข์ยาก
ปรารถนาเขาได้      ห่างพ้นลำเค็ญ

ศรีเปรื่อง
๑๑ พ.ค. ๒๕๕๖

ปล.

รักเด็กครับ อิอิ 

[ลิตเติลเกิร์ล]

เห็นชายชาญแบ่งเสี้ยว     ใจสอง
ดวงจิตสะกิดหมอง           มากล้น
ความคิดพ่อหมายปอง      นางอีก
อยากฉีกอกชายพ้น          ผ่าทิ้งลงคลอง

                :grimace:
                รินดาวดี

[ศรีเปรื่อง]

น้องเอยใยโหดร้าย       เพียงมาร
ซีกหนึ่งใจที่ฝาน          แบ่งไว้
มิใช่เพื่อสะคราญ         นงนุช นาแม่
หากแต่หมายมอบให้     เด็กน้อยผู้ระกำ

ศรีเปรื่อง
๑๔ พ.ค. ๒๕๕๖

[ศรีเปรื่อง]

เก็บรักแรกเมื่อครั้ง         เยาว์วัย
ซุกซ่อนกลางทรวงใน     หลบเร้น
ก็เพราะกริ่งนงไพร         พานพบ
เดี๋ยวแม่กระโดดเต้น       ตบตื้บกระทืบจม

ศรีเปรื่อง
๑ มิ.ย. ๒๕๕๖
   

[ศรีเปรื่อง]

ระทมตรมอกแท้         ตัวเรา
คราเด็กจากเมืองเนา   แหล่งบ้าน
ไปเรียนร่ำตามเงา       พวกฝรั่ง
หลายสิ่งมันกลับด้าน   บ่คล้องเมืองไทย

วินัยเด็กเด็กนั้น          เปราะบาง
มันกิ่วดุจเชือกฟาง      เก่าแล้ว
ไม้เรียวจึ่งควรวาง       แนบหัตถ์ ครูเฮย
ไว้หวดเด็กแก่นแก้ว     เพื่อรู้ชั่ว-ดี

ศรีเปรื่อง
๓ มิ.ย. ๒๕๕๖

   

[ศรีเปรื่อง]

คืนนี้จันทร์แหว่งเสี้ยว    ไป่งาม
ประดุจใจข้ายาม           ขาดเจ้า
แสงดับอับมิวาม           แวมวับ
ยิ่งพิศยิ่งจิตเศร้า           รวดร้าวอาดูร

ศรีเปรื่อง
๑๓ มิื.ย. ๒๕๕๖

[ศิลาสีรุ้ง]

                     




เดือนรูปเคียวเกี่ยวฟ้า      งดงาม
ดังเกี่ยวใจเรียมยาม        พร่ำเพ้อ
ดาวประดับวับวาม          พราวพร่าง
ชวนพิศพาจิตเก้อ           ยิ่งแล้วรัตติกาล


ขอบคุณครับ

ศิลาสีรุ้ง
๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๖

[ศรีเปรื่อง]

ขาดกานดารวดร้าว         กมลใน
หมดเรี่ยวหมดแรงใจ        ต่อสู้
แหงนมองพระจันทร์ไกล   หดหู่
จมจิตนอนคุดคู้               เนตรท้นชลนัยน์

ศรีเปรื่อง
๒๕ มิ.ย. ๒๕๕๖

[แม่หญิง]

สวัสดีค่ะคุณศรีเปรื่อง...ไม่เจอกันนานเลยนะค่ะ  เพิ่งเข้ามาอ่านกลอนวันนี้วันแรกค่ะ
เพลินดีค่ะ..อ่านง่าย  ชอบกลอนง่ายๆสั้นๆแบบนี้...ได้ของเล่นเพิ่มขึ้นแล้ว..อิอิอิ

[ญิบสลิล ณ นคร]

..แดดเผาใจหม่นไหม้         หมองมัว
ฉันนั่งลูบคลำตัว               ผ่าวร้อน
เมฆฝนหล่นสลัว               ลงต่ำ     พี่เฮย
จงตกเทเหมือนฟ้อน          ร่ำร้องคะนองนา

                          ญิบสลิล

[พงศธร]

...อนิจาแย่แล้ว                 ลมแรง
   เมฆต่ำลอยเลยแซง         ไป่แล้ว
   พัดพาผ่านดินแดง           ไป่ทาง  บางนา
   คนดอนเมืองไม่แคล้ว       เร่าร้อนเกินแกง....
                   
                      พงศธร