ต่อไป →

[เริงอักษร]

..ในความปวดร้าว..       (กลบท เพชรกลางทรวง) **แปลกเสียจัง ยังยืน ฝืนอยู่ไหว ด้วยว่าใจ ย่นยุ่ย เป็นผุยผง ทนขยับ ยับยั้ง รั้งตัวตรง ให้คืนคง ยักแย่ แม้ซวนเซ **ยิ้มระรื่น ชื่นชม ตามลมผ่าน ทรวงสะท้าน ช้ำชอก หลอกไฉเฉ แม้ความจริง ชิงชัง เรื่องทั้งเพ ยังทำเท่ห์ เชิงเช่น ให้เห็นดี **ขาก็สั่น หวั่นไหว ใจแทบขาด แต่มิอาจ หวาดหว่าน พาลหลบหนี พายุกรีด หวีดหวิว ริ้วธุลี ทั้งกายนี้ หวุดหวิด จิตแตกตาม **เกินระทม ตรมตรอม ยอมเพราะรัก ที่สลัก ตราตรึง ถึงถูกหาม ทนลำบาก ตรากตรำ คำประณาม โดนเมินข้าม ตรึกตรอง มองเห็นจริง. ..........*-*.......... เริงอักษร ๒๔ เมษายน ๒๕๖๑

*ผังการเขียน*
1.วางการเขียนแบบกลอนแปด
2.คำที่ 4 , 5 สัมผัสอักษรตลอดจนจบในแต่ละบท

[ศศิ อักษราศรม]

•?
โอ้ละหนอท้อแท้ก็แค่นั้น
พบเชิงชั้นท่วมท้นจึงหม่นยิ่ง
มานี่สาวเท่าเทียมเปี่ยมใสนิ้ง
แค่เป็นหญิงทึนทึกแต่คึกซะ

หมายปลอบโยนโอนอ่อนคอยวอนเว้า
ค่ำยันเช้าแอ้อ้อมิขอผละ
เลิกรักเก่าเอาอ้างโปรดวางละ
เพียงพี่นะอือออ ก็พอนิ

•?
ศศิ

 

[ครภูธน®]

๏ แว่วน้ำคำพร่ำพร่าก่อนฟ้าสาง แหงนมองดูพรูพร่างคลายจ่างศศิ นุ่มสายลมพรมพร้อมสูดหอมมะลิ ล่องกำจายพรายผลิ..กรุ่นละมุนเพลิน ๏ ปวดร้าวยอกชอกชิดหนอพิษนั่น เขาลวงคลอช่อชั้นห้วงสวรรค์เหิน ก่อนฟ้าสางช่างเชื้อเจ็บเหลือเกิน บาดแผลย่ำช้ำเชิญ..เขาระเริงชม                            คอนพูธน®

[เริงอักษร]

•?
โอ้ละหนอท้อแท้ก็แค่นั้น
พบเชิงชั้นท่วมท้นจึงหม่นยิ่ง
มานี่สาวเท่าเทียมเปี่ยมใสนิ้ง
แค่เป็นหญิงทึนทึกแต่คึกซะ

หมายปลอบโยนโอนอ่อนคอยวอนเว้า
ค่ำยันเช้าแอ้อ้อมิขอผละ
เลิกรักเก่าเอาอ้างโปรดวางละ
เพียงพี่นะอือออ ก็พอนิ

•?
ศศิ

 

**นวลนางเอย เอ่ยอ้าง ในทางหมอ พูดอ้อล้อ อ้อนแอ๋ว แววรักผลิ เขยิบโถม โอมอ่า เข้ามาซิ ขอดูจิ๊ อิ่มอ่อน จากตอนใด **สาวมากขึ้น ทึนทึก จึงนึกบ่น โถ..หน้ามน ท่าที สีแก้มใส ขอมังสา ทาทอง ของทรามวัย เก็บเอาไว้ ทันที ที่กลางทรวง. ...อิ อิ อิ... เริงอักษร

[เริงอักษร]

๏ แว่วน้ำคำพร่ำพร่าก่อนฟ้าสาง แหงนมองดูพรูพร่างคลายจ่างศศิ นุ่มสายลมพรมพร้อมสูดหอมมะลิ ล่องกำจายพรายผลิ..กรุ่นละมุนเพลิน ๏ ปวดร้าวยอกชอกชิดหนอพิษนั่น เขาลวงคลอช่อชั้นห้วงสวรรค์เหิน ก่อนฟ้าสางช่างเชื้อเจ็บเหลือเกิน บาดแผลย่ำช้ำเชิญ..เขาระเริงชม                            คอนพูธน®

**รักเป็นจริง ยิ่งยวด เกินอวดอ้าง เหนียวหนักแน่น เยี่ยงยาง เกินระคางขม มิแหกร่น ย่นยับ คอยนับระบม ยามได้พบ ยินยม ย่อมผสมสวรรค์ **หากเริ่มคิด ติดตาม ก็งามเด่น ปล่อยดวงใจ ต่างเต้น จนกระเซ็นครั่น ล้วนหวานหอม ตอมไต่ บ่ไกลกัน ยากแรมรา ตื้นตัน กระชากกระชั้นทรวง. ..........*-*.......... เริงอักษร

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]