ต่อไป →

[ครภูธน®]

✽ ริมขนำรำพันหนาว ✽

๏ หนาวน้ำค้างค้างบนบนยอดหญ้า บัวตองแก้วแก้วตาตาหวานไฉน มาจากลับลับห่างห่างดวงใจ เธอเมินหลีกหลีกไกล..ไกลขวัญฉะนี้ ๏ คำนึงสาวสาวเอยเอยดวงแข อยากพบนวลนวลแม่แม่ปลากระดี่ อยู่ไหนเล่าเล่ายอดยอดชีวี ยังรอเคียงเคียงที่..ที่รอประจำ ๏ ปลูกดอกไม้ไม้ดอกดอกงามบ่ง หลากสีบานบานตรงตรงริมขนำ พุดสามสีสีหวานหวานดังคำ กล้วยไม้ป่าป่าฉ่ำ..ฉ่ำคอยประชิด ๏ คืนวันผ่านผ่านเดือนเดือนเงียบหาย ย่างปีเหมือนเหมือนพรายพรายแอบสะกิด คล้ายบอกเลิกเลิกเถิดเถิดนัยคิด แม่ยอดขวัญขวัญจิต..จิตดำอนงค์ ๏ เธอไม่มามาแล้วแล้วจากล่วง เธอลืมหมดหมดยวงยวงคงประสงค์ มาลีจูบจูบเหงาเหงาบรรจง แล้วเอื้อมกอดกอดพง..พงพนาครา ๏ หนาวน้ำค้างค้างเชือดเชือดกรีดเฉือน คงเช่นพรายพรายเตือนเตือนดังกระหว่า ดอกไม้กลีบกลีบหล่นหล่นดินลา รำพันดวงดวงข้า..ข้าเพียงคะนึง๚ะ๛                         คอนพูธน®

กลบทหงส์คาบพวงแก้ว  ข้อบังคับให้ในวรรคหนึ่งๆ มีคำซ้ำกันสองคู่ อยู่ภายในวรรคเดียวกัน...ขอบคุณ

[เริงอักษร]

**คำนางเอ่ย เอ่ยครา คราเดือนแจ่ม แลงดงาม งามแง้ม แง้มฤทัยถึง อยากโอบกอด กอดดาว ดาวดึงส์ กลับห่างไกล ไกลกึ่ง กึ่งหิมพานต์ **นับวันรอ รอเจ้า เจ้าหวนคืน มาโปรยปราย ปรายชื่น ชื่นผสาน จะถักทอ ทอรัก รักเนิ่นนาน จนกว่าดอก ดอกบาน บานตระการใจ. ..........*-*.......... เริงอักษร