ต่อไป →

[ครภูธน®]

♣ เพลงไผ่อุทัยหวาน ♣

๏ อ่อนอ่อนแดดจูบดินละเลียดประดับ นวลนวลแวมเปล่งวับอรุณไสว ค่อยค่อยเลื่อนแสงลอดสกาวพิไล เช้าเช้าเพียงกอไผ่..กระซิบวิภา ๏ แรกแรกแสงเริ่มส่องอุทัยประสาน หนาวหนาวเวี่ยโปรยหว่านประชิดกระหว่า หอมหอมรินกรุ่นรื่นประทับอุรา เพลินเพลินชวนอิจฉา..เจรียงกระชั้น ๏ นุ่มนุ่มลึกเพลงล่องวนานต์พิลาส เหมือนเหมือนเวียงพิมพ์วาดประหนึ่งสวรรค์ เรืองเรืองเพ่งชวนพิศประดั่งสุพรรณ คล้ายคล้ายเลื่อมแสงหลั่น..ละเมียดละลาน ๏ โปรยโปรยลมพัดหล้าประทิ่นเฉลา จู่จู่เงียบคลายเหงาประดอยตระหง่าน พลิ้วพลิ้วกิ่งไผ่กอละเลงตระการ อุ่นอุ่นเวิ้งปลั่งหวาน..พะนอรวี ๏ แว่วแว่วเพรียกเสียงพลอดวิหคสะพร่าง เร่าเร่าสวยรางสางชโลมประสี เรื่อยเรื่อยแจ้งพฤกษ์เจิดอร่ามขจี งามงามทั่วเคลื่อนที่..พิลาสนิทัศน์ ๏ เบาเบายอดโมกยั่วพระพายสยาย นานนานโบกรำบายเขย่าสะบัด เนียนเนียนผ่องดงพงประเสริฐพิพัฒน์ พร้อมพร้อมจ่างศิลป์จัด..อุทัยประจง๚ะ๛                         คอนพูธน® ธงนำริ้ว-ตกกระทบสามช่วง-สะบัดสะบิ้ง

ในแต่ละวรรค กำหนดให้ ธงนำริ้ว-ซ้ำ ๒ คำต้นวรรค ตกกระทบสามช่วง-สัมผัสอักษรคำที่ ๓-๕-๘ สะบัดสะบิ้ง-ช่วงสุดท้ายปลายวรรค ลหุ-ครุ/ลหุ-ครุ

[เริงอักษร]

..แสงตะเกียงที่ปลายสะพาน.. **ริมริมทุ่ง สาดทอด ตลอดประเทือง สางสางหลบ สีเหลือง เสมือนจะหลง วับวับเนือง ในน้ำ ประดุจทนง ดุ่มดุ่มแล่น ดวงลง ละลายละลาน **ย้ำย้ำเดือน เลือนดับ สลับลดา ล่วงล่วงส่ง แสงสา ผสมผสาน ปีปีพ้น ผ่านเพี้ยง ตะเกียงสะพาน วูบวูบดับ ลงดาน สะท้านฤดี. ..........*-*.......... เริงอักษร