ต่อไป →

[ครภูธน®]

✽ เปล่งบานบนลานคำ ✽

๏ เด่นช่อชันชูเชิญหมู่เหล่า แมงเจ้าจีบจับจูบระยับหวาน งามนุ่มนวลในเหนือใดปาน ปลั่งบานเบ่งเบียด..บึงละเลียดลักษณ์ ๏ ชวนแลเลิศหลากเลื่อมมากสี บางคลี่เคลื่อนคลายคราพระพายกวัก ผีเสื้อเสียดสอดซบพลอดทัก จิตปักปองปาน..เปี่ยมสราญชม ๏ เขียวแดงดูดั่งดวงพรั่งช่อ แดดล้อโลมล่องหลอกตระกองสม โชยกรุ่นกรีดกรายกลีบปรายคม สุขห่มห่อหอม..เหินตะล่อมทำ ๏ น้ำเย็นหยาดยิ่งยลนิ่งใส ปลาไหวแหวกเวิ้งว่อนเริงฉะฉ่ำ นกเคลิบเคลิ้มคลอครวญหมอลำ เสียงพร่ำเพลงไพร..พลอดไกลกระชั้น ๏ แดดแสงสานสอดส่ายยอดหญ้า ชมพาผ่องผ่านเพียงลานสวรรค์ งามชุ่มช่อเชิญช่างเพลินครัน หอมนั่นเนียนนวล..นัยกระบวนเพลง ๏ ลมพรมพร่างพริ้มพรายยิ้มถาม ทุกยามยวนยลแย้มกระมลเปล่ง ร้อยเกลียวกลอนกลั่นกรุยบรรเลง กลีบเต่งเติมดูม..ต่างอูมระเรียง๚ะ๛                          คอนพูธน®

กลบทมาลากลางบึง กลอนเจ็ดคำ แต่ละวรรคกำหนดให้ คำที่ ๒-๓-๔-๕ สัมผัสอักษรนอกนั้นเหมือนกลอนสุภาพ

[เริงอักษร]

**มวลผกากิ่งเกี่ยวกับเกลียวก้าน ดอกบานเบ่งเบื้องบนเยื้องเฉียง ใบย้อยยวนยั่วเย้าตัวเคียง ดั่งเงี่ยงงอเงางุ้มเถากอ **บนลานลาลิ่วล่วงพริ้วหล่น กองท้นทับทิ้งที่กลิ้งขอ คืนวันแว่วเวียนเว้าเพียร..รอ แตกช่อชวนช้ำช่างย้ำฤดี. ..........*-*.......... เริงอักษร