ต่อไป →

[เริงอักษร]

..รักล้ม จมเรือ..         (กลบท พระรามเดินดง) **เมื่อกิ่งรัก หักลง ตรงกิ่งข้อ เติมกิ่งต่อ รอวัน มั่นกิ่งหมาย ถึงกิ่งขาด บาดหมาง ร้างกิ่งตาย จับกิ่งวาย แนบอก ยกกิ่งครวญ **โอ้ช่อดอก บอกลา คราช่อโรย แม้นช่อโปรย ร่วงไป ไร้ช่อหวน หวังช่อคืน ฟื้นรอย คอยช่อทวน หนึ่งช่อชวน ใจจอง มองช่อเดียว **กลีบดอกหล่น บนพื้น ยืนดอกเด่น แลดอกเช่น ผุดผาด ดาดดอกเขียว รักดอกนี้ ที่เก็บ เหน็บดอกเรียว กลัวดอกเลี้ยว ลาลับ กลับดอกจร **ยามรากหลุด ดินพราก จนรากขาด ปลายรากอาจ หยุดยาก เพราะรากถอน แม้นรากรั้ง ฝังตรึง ดึงรากคลอน ดั่งรากรัก สั่นสะท้อน ตอนรากลา **เจ้าบัวงาม เบ่งบาน ลานบัวบ่อ สายบัวล้อ เล่นหัว หรือบัวจ๋า เอื้อมบัวลอย ใจแป้ว แคล้วบัวครา เหมือนบัวท้า เร่งเร้า เคล้าบัวเรียง **พายเรือเร่ง จั้มลึก คึกเรือแข่ง โดนเรือแซง ตัดหน้า ล้าเรือเฉียง ท้อเรือรัก หักกลาง ค้างเรือเคียง จบเรือเพียง ท้องน้ำ ลำเรือจม. ..........*-*.......... เริงอักษร ๒๘ ตุลาคม ๒๕๖๐

*ผังการเขียน*
1.วางการเขียนแบบกลอนแปด
2.ทุกวรรคในแต่ละบท ใช้คำซ้ำ คำที่ 2 และ 7

[ครภูธน®]

๏ แว่วรักช้ำพร่ำช่อพ้อรักกระหว่า หนอรักเพียงเรียงคราพลอยรักขม เมื่อรักพลาดอาจหนักพิษรักตรม แผลรักหลากมากถม..จึงรักระทด ๏ เรือยังล่องท่องคลื่นฝืนยังฝัน ใจยังนี้มีกันคงยังสะกด หอมยังชื่นรื่นพามายังรส หวานยังจำย้ำบท..แต่ยังระบมฯ                       คอนพูธน®