ต่อไป →

[ครภูธน®]

สังคมโสมม

๏ อารมณ์ยินข่าวร้าว              เคียงอรุณ ตราบาปเจือจุนบุญ                วิบัติบ้า เถิดหนอทุกคุณหนุน              สาปหนัก ใคร? นั่นถึงหนาหน้า              ย่ำน้ำใจอนงค์ฯ ๏ แหลกผงลงแล้วแว่ว            สลายหวัง แผลพิษจิตยังพัง                   ด่างพร้อย เสมือนหลอนเมื่อฟังหลัง         ความหลาก อนาถเรื่องตามกลอยร้อย         กว่าร้ายชอกอุราฯ ๏ “ใบ้บ้า” พาท้องป่อง            เดินเปรย บอก “แบะแบะ” และเคยเลย     ร่ำให้ สังคมล่มเอยเฉย                    คนชั่ว ทรามต่ำริยำใจไซร้                 เศษเชื้อดิรัจฉานฯ ๏ นงคราญนานค่อยคล้อย        หลายครา โดนข่มขืนกามา                     จิตแม้น ในหัวหลอกผวาหา                  รอยหื่น วิกลจริตคิดแสนแค้น               นรกเคล้าสลอนคาวฯ ๏ คราวซากเดนฟ้องส่อง          สังคม เหลวแหลกแทรกจมงม            ยากง้าง โสมมล่มผสมถม                    ดูเถิด หลายคั่งเรียงพลางค้าง            ทุกข์คล้องทุกข์คลอฯ ๏ เกินพอหยาบเยี่ยงเพี้ยง         อันธพาล กฎหย่อนพลอยบานยาน           ย่อมชี้ ผิดหากหนักประหารหาญ          พิฆาตโหด ตายเน่าเป็นผีนี้                       แล่เนื้อตามสนอง๚ะ๛                                             คอนพูธน® ................................... กลบทสิงโตเล่นหาง ให้คำที่ ๔ และ ๕ ทุกบาทสัมผัสสระ ขอบคุณ

[เริงอักษร]

**มองมารยามหั่นบั้น.............หาญบอก กลายกลับในออกนอก............เหล่านั้น เคืองคำเข่นปอกลอก..............ลวงลั่น ทีท่าดุจขยันคั้น......................ขุ่นแค้นคุกคาม **หยามเหยียดแถมร่ายคล้าย....ยวนยี เจ็บลึกจนฤดีมี......................โทสะละม้าย ขอสาปส่งตราบชีวี.................สุดวาด ยังมิอาจสลายย้าย................เล่ห์ย้อนเยียวยา. ..ขอบคุณมากคับ.. เริงอักษร