แด่คน..... หน้ามืด-ตามัว-มัวเมา...ทั้งหลาย
* ถ้าศีลธรรม ไม่กลับมา โลกาวินาศ
มนุษย์ชาติ จะเลวร้าย กว่าเดรัจฉาน
มัวหลงเรื่อง กิน-กาม-เกียรติ เกลียดนิพพาน
ล้วนดื้อด้าน ไม่เหนี่ยวรั้ง บังคับใจ
* อาชญากรรม เกิดกระหน่ำ ลงในโลก
มีเลือดโชก แดงฉาน แล้วซ่านไหล
เพราะบ้ากิน บ้ากาม ทรามเกินไป
บ้าเกียรติก็ พอไม่ได้ ให้เมาตน
* อยากครองเมือง ครองโลก โยกกันใหญ่
ไม่มีใคร เมตตาใคร ให้สับสน
ขอศีลธรรม ได้กลับมา พาหมู่คน
ให้ผ่านพ้น วิกฤตการณ์ ทันเวลา
ให้สำหรับคนโลภ-หลงยศ-หลงตำแหน่ง
*มันเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-แล้วดับไป
นี้เป็นมนต์ บทใหญ่ ใช้เมื่อ “ได้”
ซึ่ง ลาภยศ สรรเสริญ สุขใจกาย
ไม่เมามาย ลืมตัว หรืองัวเงีย
* มันเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-แล้วดับไป
ก็เป็นมนต์ บทใหญ่ ใช้เมื่อ “เสีย”
ซึ่งลาภยศ สรรเสริญสุข แม้ลูกเมีย
ไม่อ่อนเปลี้ย สับสน จนวุ่นวาย
* มันเกิดขึ้น –ตั้งอยู่-แล้วดับไป
ใช้เป็นมนต์ บทใหญ่ “ครั้งสุดท้าย”
เป็นอาวุธ สัประยุทธ์ กับความตาย
แสนสบาย เพราะก้าวล่วง จากบ่วงมาร
จากหนังสือ พุทธรรม พุทธทาส
หมวดความบันเทิง
